10 minut ciągnących się w . n i e s k o ń c z o n o ś ć

Podjeżdża autokar. Wg rozkładu ma jechać do Francji, dlatego bardzo nam zależy na tym, żeby jak najszybciej być w środku. Kierowca mówi jedynie po niemiecku. Ujawniamy mu nasze zamiary ale on stwarza wrażenie gbura i chyba nie zależy mu na dogadaniu się. Mówi że nie mamy szans dostać się do Francji, on jedzie jedynie do Hamburga. Poza tym nie można nigdzie jechać nie mając rezerwacji.

Mimo tego nie poddajemy się i nalegamy żeby nas zabrał. Po dłuższej chwili zgadza się ale pod warunkiem że zapłacimy mu w EURO a nie w duńskich koronach. Okazuje się że cała moja bieganina po mieście za koronami była niepotrzebna. Na szczęście mam przy sobie EURO, kupiłem je jeszcze będąc w Oslo od wracającego do Polski kolegi. W trakcie rozmowy podchodzi do nas mieszkający w Niemczech Polak i pomaga nam w dogadaniu się z szoferem. Zbliża się chwila odjazdu i kierowca każe się nam zdecydować. Po chwili siedzimy w autokarze i zmierzamy w stronę Hamburga.

Wiemy że w autokarze jadącym do Francji nie ma miejsca a perspektywa spędzenia nocy w centrum miasta z całym bagażem niezbyt nas cieszy. Przeglądam broszurki Eurolines i zauważam że o 22.50 z Hamburga wyjeżdża autokar jadący na południe Niemiec do Mannheim. To dobre rozwiązanie, z Mannheim jest rzut kamieniem do Francji, poza tym autokar jedzie przez całą noc, co daje możliwość jednoczesnego odpoczynku ze stałym przemieszczaniem się na południe. Dzięki temu możemy zaoszczędzić sproo czasu.
Do Hamburga dojedziemy późnym wieczorem.

Komentarze (0)